پاهای مصنوعی یا پروتزها می توانند به افرادی که دچار قطع پا هستند کمک کنند تا راحت تر به اطراف بروند. آنها عملکرد و گاهی اوقات حتی ظاهر یک پای واقعی را تقلید می کنند. برخی از افراد هنوز برای راه رفتن با پای مصنوعی به عصا، واکر نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر می توانند آزادانه راه بروند.
تعدادی از انواع مختلف پای مصنوعی برای رفع نیازهای مختلف افراد مبتلا به قطع اندام تحتانی در دسترس است. در حالی که بیشتر پاهای مصنوعی متعلق به یکی از دسته های اصلی لیست شده در زیر هستند، پاهای مصنوعی نیز وجود دارند که ویژگی ها و عملکرد را در چندین کلاس از پاها ترکیب می کنند. پزشک شما نیازها و فعالیت های خاص شما را ارزیابی می کند و به شما کمک می کند تصمیم بگیرید کدام گزینه برای شما بهترین است.
اندام های مصنوعی ( پروتز پا ) وسایلی را می سازند که جایگزینی برای اندام های از دست رفته برای افراد قطع شده فراهم می کند و برخی از عملکردها را بازیابی می کند. این پاهای مصنوعی به اندازه پاهای طبیعی چند منظوره نیستند، اما سطح عملکرد بیمار را بهبود می بخشند. به ویژه با در نظر گرفتن پاهای مصنوعی، انتخاب دستگاه بر اساس میزان مطابقت مطلوب یک دستگاه با ویژگی های پای انسان است. پاهای مصنوعی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مقادیر مورد نیاز برای استحکام کششی، چگالی، مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت برشی، انعطاف‌پذیری، دوام و کارایی هزینه را برآورده کنند. ملاحظات فوق به خواص مواد مورد استفاده، طراحی پا و فرآیند ساخت اعمال شده بستگی دارد. در ساخت پای مصنوعی از پلیمرهای کامپوزیت تقویت شده با الیاف استفاده شده است. ویژگی‌های آنها ساختار ثابت و کم وزنی را تایید می‌کند که تجمع، توزیع و ذخیره انرژی را از طریق راه رفتن ممکن می‌سازد و باعث افزایش خاصی در اثر راه رفتن می‌شود. بسته به تنظیم کامپوزیت از نظر انتخاب فیبر، سیستم آنها، نوع مخلوط و محتوای جرم و طراحی پروتز، پا با نسبت انرژی محدود به انرژی مونتاژ شده اثربخشی تغییر پیدا می کند.
اگر پزشک شما یک پای مصنوعی(پروتز پا) را تجویز کند، ممکن است ندانید از کجا شروع کنید. این کمک می کند تا درک کنید که چگونه قسمت های مختلف یک پروتز زیبایی با هم کار می کنند:
خود پای مصنوعی از مواد سبک وزن و در عین حال بادوام ساخته شده است. بسته به محل قطع عضو، پا ممکن است دارای مفاصل زانو و مچ پا باشد یا نباشد.
سوکت یک قالب دقیق از اندام باقیمانده شما است که به خوبی روی اندام قرار می گیرد. این به اتصال پای مصنوعی به بدن شما کمک می کند.
سیستم تعلیق نحوه اتصال پروتز است، چه از طریق مکش آستین، تعلیق/مکش خلاء یا قفل دیستال از طریق پین یا بند.
گزینه های متعددی برای هر یک از اجزای فوق وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. پزشکان توصیه می کند: «برای داشتن تیپ مناسب و تناسب اندام، مهم است که با متخصص مصنوعی خود همکاری نزدیک داشته باشید، رابطه ای که ممکن است مادام العمر داشته باشید.
متخصص پروتز پا یک متخصص مراقبت های بهداشتی است که در اندام مصنوعی تخصص دارد و می تواند به شما در انتخاب اجزای مناسب کمک کند. قرار ملاقات های مکرری خواهید داشت، به خصوص در ابتدا، بنابراین مهم است که با پروتزی که انتخاب می کنید احساس راحتی کنید.
توانبخشی یک فرآیند مداوم و مشارکتی است
هنگامی که اجزای پروتز پاخود را انتخاب کردید، برای تقویت پاها، بازوها و سیستم قلبی عروقی خود نیاز به توانبخشی دارید، زیرا راه رفتن با اندام جدید خود را یاد می گیرید. شما از نزدیک با پزشکان توانبخشی، فیزیوتراپیست ها و کاردرمانگران برای ایجاد یک برنامه توانبخشی بر اساس اهداف حرکتی خود کار خواهید کرد. بخش بزرگی از این برنامه این است که پای سالم خود را در فرم خوب نگه دارید. متخصصان تأکید می کند: «پای سالم شما به وزن طلا می ارزد. در حالی که تکنولوژی پروتز پا همیشه در حال پیشرفت است، هیچ چیزی نمی تواند یک پای سالم را تکرار کند.
عادت کردن به پروتز پا آسان نیست
یادگیری دور زدن با پای مصنوعی می تواند یک چالش باشد. حتی پس از پایان توانبخشی اولیه، ممکن است مشکلاتی را تجربه کنید که متخصص پروتز و تیم توانبخشی می توانند به شما در مدیریت آنها کمک کنند. موانع رایج عبارتند از:
- تعریق بیش از حد ( هیپرهیدروزیس )، که می تواند بر تناسب پروتز تأثیر بگذارد و منجر به مشکلات پوستی شود.
- تغییر شکل باقیمانده اندام این معمولاً در سال اول پس از قطع عضو اتفاق می‌افتد، زیرا بافت به شکل دائمی‌تر خود می‌نشیند و ممکن است بر تناسب سوکت تأثیر بگذارد.
- ضعف در اندام باقیمانده، که ممکن است استفاده از پروتز را برای مدت طولانی دشوار کند.
- درد اندام فانتوم می تواند آنقدر شدید باشد که بر توانایی شما در استفاده از پروتز تأثیر بگذارد.
در برخی مواقع، ممکن است متوجه شوید که با پروتز پا فعلی‌تان آنقدر که می‌خواهید کارایی ندارید. شاید اندام باقیمانده شما تثبیت شده باشد و شما آماده باشید از یک پروتز موقت که چند ماه طول می کشد به پروتزی که می تواند سه تا پنج سال دوام بیاورد، تبدیل شوید. یا شاید شما با حرکت بیشتر یا متفاوت از آنچه که پروتز پا برای آن طراحی شده است، از پروتز پا خود دور شده اید. درد جدید، ناراحتی و عدم ثبات برخی از علائمی هستند که ممکن است زمان آن رسیده باشد که با متخصص پروتز تماس بگیرید تا نیازهای خود را مجدد ارزیابی کنید.
ممکن است متخصص پروتز پا شما تنظیم تجهیزات فعلی یا تعویض یکی از اجزای آن را توصیه کند. یا ممکن است نسخه ای برای یک پای مصنوعی جدید دریافت کنید که به طور متوسط هر سه تا پنج سال یکبار اتفاق می افتد. اگر اجزای جدیدی دریافت می کنید، مهم است که برای درک نحوه عملکرد آنها وقت بگذارید. فیزیوتراپی می تواند به سازگاری با اجزای جدید یا پای مصنوعی جدید شما کمک کند.
